snapshots

Eti Behar şeffaf duvarlarla örülmüş bir oda oluşturdu. Asıl mekânın bir önceki izlerini kapatmadan oluşturduğu bu yerleştirmesi ile sanatçı, zamanın ve mekânın içine yeni katmanlar ekleyerek mekânın farklı zaman kesitlerinin, çakışan, birine girmiş görüntülerini yansıttı. Zamanın içinde bir yerde asılmış formlar, hemen o an eriyip yok olacaklarmış ve de bulundukları zaman kesiti içinde sonsuza kadar orada asılı kalacaklarmış gibi duruyorlar.

Necla Köse, film şeridi gibi 6’şar metrelik iki işini mekânın koridorlarında sergiliyor. Sinematografik bir yaklaşımla oluşturulan bu iş mekânın karakteristik yapısıyla birleşiyor.
“Zamansız” adını verdiği işini ise mekânın başka bir odasında düzenliyor. Aynı bedenin farklı hareketlerinden oluşan çoğaltılmış formlar birbirinin üstünde arkasında önünde, gölge, ışık ve renk yanılsamalarıyla düzenliyor.
Karışık teknikte tuval işlerine de yer veren Necla Köse, doğada gerçekleştirdiği bir performansın video kayıtlarını da izleyiciye sunuyor.
Bir diğer köşede de ise projeksiyonla duvara yansıttığı görüntülerde, bir kuyudan çıkmaya çalışırken bir bedenin aldığı çeşitli formları o anın duygusuyla birlikte veriyor.

Leyla Okan:

Hayal Et Odası… Kapı aralarından, döşeme çatlaklarından içeri girerler. Loş odanın tozlu duvarlarında ve boşlukta gündelik yaşama ait nesnelerin izleriyle biçimlenirken, hayali bir yaşam oluştururlar.
Hayalet Odası… Evde yaşayanların hayali varlığının izini sürme çabası, bu mekâna ait başka hayali varlıkların huzurunu kaçırmış olabilir mi?
Leyla Okan, bu sıra dışı mekânda her bir izleyiciyi kendi hikâyesini bulmaya davet ediyor.